Reprizirao sam THE RACK Arnolda Lavena. Tokom pedesetih i šezdesetih, zarobljenici koji su se vratili iz Korejskog rata važili su za enigmatične, traumatizovane, potencijalno subverzivne likove u američkom filmu. Nisu svi bili tretirani kao “mančurijski kandidati” ali motiv traume koju nose iz rata, i uopšte tretman rata kao događaja koji ne mora a priori da oplemeni čoveka postaje karakterističan za priče o ovom sukobu.
THE RACK je film o junaku koji je poklekao u severnokorejskom-kineskom logoru, ali ne zato što je bio podvrgnut torturi koju nije mogao da podnese već zato što mu je rat otvorio neprebolne rane koje je sa sobom poneo na korejsko poluostrvo. U tom pogledu THE RACK iz 1956. godine je zanimljiv izuzetak jer u ovoj priči nema herojstva, ali ni komunističke zavere koja je potkopava. Delikatno pitanje izdaje svodi se na intimni svet junaka koji “izbija” u toku traumatične situacije, muke na kojoj se poznaju junaci.
Paul Newman u ovoj ulozi dobija priliku da maksimalno kanališe zanat koji mu je u ruke dao Actors Studio i odličan je kao junak čiji povratak iz rata budi nelagodu i kod njega samog i kod okoline.
Ono što je naročito zanimljiv detalj u ovom filmu jeste struktura. Naime, ovaj film je strukturiran kao courtroom drama a forma suđenja je vrlo česta osnova za polemičke ili egzistencijalističke drame pa samim tim i za dijalektivku u dramaturgiji sovjetskog filma. Po mnogo čemu, ova sudska drama, ne samo po svojoj formi već i po svojoj idejnosti podseća na sovjetske filmove koji kroz “suđenje” dovode gledaoce do zaključka o priči koja im je predstavljena.
Arnold Leven je rutiner, film je solidno realizovan. Paul Newman donosi nov senzibilitet u glavnoj ulozi a Walter Pidgeon u ulozi oca pruža podršku koristeći se arsenalom starih studio glumaca. Lee Marvin je upečatljiv kao bitan lik u procesu koji inicira razotkrivanje izdaje glavnog junaka.
* * * / * * * *
No comments:
Post a Comment