Podsetio sam se filma PRIME CUT Michaela Ritchieja, courtesy of Ginger.
Ovaj film sam svojevremeno gledao na fakultetu i upamtio sam ga kao unikatno ostvarenje i sa novim gledanjem sam se još učvrstio u tom verovanju.
Ritchie je u PRIME CUTu snimio tip avangardnog krimića kojim je po meni zasenio i daleko nadmašio Boormanov POINT BLANK, i to na Boormanovoj vlastitoj teritoriji sa sve Lee Marvinom u glavnoj ulozi.
Umesto hiperdizajniranog urbanog ambijenta, Ritchie smešta Marvina u ruralnu, agrarnu sredinu, jasno se koristeći tradicionalnim holivudskim strahom od pomeranja iz velikih urbanih sredina.
Marvin putuje iz Čikaga u Kanzas Siti da bi uterao duig od lokalnog stočara, kasapina i svodnika, koji je shvatio da je čikaška mafija na umoru i da ne mora da ispunjava svoje obaveze prema njima.
Dešavanja koja nastaju iz sukoba čikaškog uterivača dugova i izopačenog seoskog kriminalca, graniče se sa nadrealističkom i predstavljena su u paklenom tempu.
Ritchie slobodno stupa na teritioriju iracionalnog svojstvenu Hitchcocku kada u sceni potere kombajna za junacima svesno citira scenu sa avionom iz NORTH BY NORTHWEST; odlazi u sfere konceptualne umetnosti kada su žene izložene u torovima kao stoka u sceni kada ih zlikovac pimpuje; plus na dramaturškom smislu svaku scenu u startu postavlja racionalno da bi ona na kraju dobila neki iracionalni obrt što mi je posebno drago pošto obogaćuje prepoznatljive strukture.
U svakom slučaju, PRIME CUT je uz naslove poput recimo CHARLEY VARRICKa, pravi primer avangardnih tendencija u žanrovskom filmu sedamdesetih, baziranih s jedne strane na radikalnim scenarističko-rediteljskim postavkama i s druge strane na perfektnim personality glumcima, kakve su danas nažalost neostvarive.
* * * * / * * * *
P.S.Meni lično je PRIME CUT još bio dodatno zanimljiv pošto sam svojevremeno za diplomski pisao jean scenario koji se zove LOŠ DAN U GORNJEM DVORU i koji je mentalitetski dosta sličan i ekstreman a PRIME CUT stoji kao studija izvodljivosti da takav film može da se snimi.
Ovaj film sam svojevremeno gledao na fakultetu i upamtio sam ga kao unikatno ostvarenje i sa novim gledanjem sam se još učvrstio u tom verovanju.
Ritchie je u PRIME CUTu snimio tip avangardnog krimića kojim je po meni zasenio i daleko nadmašio Boormanov POINT BLANK, i to na Boormanovoj vlastitoj teritoriji sa sve Lee Marvinom u glavnoj ulozi.
Umesto hiperdizajniranog urbanog ambijenta, Ritchie smešta Marvina u ruralnu, agrarnu sredinu, jasno se koristeći tradicionalnim holivudskim strahom od pomeranja iz velikih urbanih sredina.
Marvin putuje iz Čikaga u Kanzas Siti da bi uterao duig od lokalnog stočara, kasapina i svodnika, koji je shvatio da je čikaška mafija na umoru i da ne mora da ispunjava svoje obaveze prema njima.
Dešavanja koja nastaju iz sukoba čikaškog uterivača dugova i izopačenog seoskog kriminalca, graniče se sa nadrealističkom i predstavljena su u paklenom tempu.
Ritchie slobodno stupa na teritioriju iracionalnog svojstvenu Hitchcocku kada u sceni potere kombajna za junacima svesno citira scenu sa avionom iz NORTH BY NORTHWEST; odlazi u sfere konceptualne umetnosti kada su žene izložene u torovima kao stoka u sceni kada ih zlikovac pimpuje; plus na dramaturškom smislu svaku scenu u startu postavlja racionalno da bi ona na kraju dobila neki iracionalni obrt što mi je posebno drago pošto obogaćuje prepoznatljive strukture.
U svakom slučaju, PRIME CUT je uz naslove poput recimo CHARLEY VARRICKa, pravi primer avangardnih tendencija u žanrovskom filmu sedamdesetih, baziranih s jedne strane na radikalnim scenarističko-rediteljskim postavkama i s druge strane na perfektnim personality glumcima, kakve su danas nažalost neostvarive.
* * * * / * * * *
P.S.Meni lično je PRIME CUT još bio dodatno zanimljiv pošto sam svojevremeno za diplomski pisao jean scenario koji se zove LOŠ DAN U GORNJEM DVORU i koji je mentalitetski dosta sličan i ekstreman a PRIME CUT stoji kao studija izvodljivosti da takav film može da se snimi.