Pogledao sam ONE SPY TOO MANY Josepha Sargenta, treći film iz serijala kompiliranih bioskopskih varijanti televizijske serije THE MAN FROM UNCLE. Joseph Sargent je televizijski veteran, prekaljena faca iz domena televizijskog filma sa povremenim izletima u bioskopski rad, i njegov “film” je zapravo do sada najbioskopskiji u celoj seriji.
Solo i Kurjakin su dobro postavljeni u narativu, Rip Torn je zanimljiv negativac kao bogataš koji želi da ponovi osvajanja i istorijsku ulogu Aleksandra Velikog, a sam tok priče u potpunosti odgovara standardima bioskopskog filma.
Jedina krupna “tehnička” zamerka u dramaturškom pogledu je to što se McGuffin ovog filma - vrlo zanimljiv koncept gasa, bojnog otrova koji ubija volju svojih žrtava, nije pojavio kao bitan deo radnje, nije iskorišćen u nekoj situaciji. Iako je THE SPY WITH MY FACE na nivou pojedinačnih scena lucidniji, scenario ove kompilacije je strukturalno ukupno uzev ipak znatno filmskiji.
Sargentova realizacija je sigurna ali se ovog puta budžet, uprkos ponovonom angažmanu Freda Koenekampa, javlja kao problem. Naprosto scenografije, kostimi, realizacija dekora, nisu na nivou standarda koji je tada imao kenadamovski dizajn Bonda.
Stoga, u pogledu budžeta i onoga što se moglo naći na ekranu, ONE SPY TOO MANY odaje svoje televizijske korene i deluje kao nedovoljno ambiciozan B-film. Međutim, ako imamo u vidu genezu, nema sumnje da je reč o fundamentalno najzrelijem od prva tri filma.
* * 1/2 / * * * *
No comments:
Post a Comment