Sinoć sam reprizirao SALVADOR Olivera Stonea. Kao i kada sam ga gledao prvi put, mislim da je to jedan od njegovih potcenjenih filmova i da bi sigurno bolje prošao da nije bio uvertira za PLATOON. Recimo, da je izašao posle PLATOONa bio bi posmatran kao klasik jer realno to i jeste. U SALVADORu, Stone preuzima paradigme dokudrame Coste Gavrasa i apdejtuje ih u skladu sa postulatima kvalitetnog 80s filmmakinga i to one podgrupe 80s filmova u kojima je James Woods leading man, sa junakom koji je ubedljiv, lak sa identifikaciju pre svega zbog svoje problematične naravi. SALVADOR i VIDEODROME su svakako najmoćniji predstavnici tog "James Woods as leading man" pravca a iza njeh je takođe potcenjeni COP.
U svakom slučaju, Stone iako vodi svog junaka, fikcionalizovani verziju poznatog novinara Richarda Boylea kroz sve ključne događaje vezane za građanski rat u Salvadoru, od ubistva kardinala Romera, o kome je kasnije snimljen film sa Raul Juliom, preko ubistva i silovanja američkih časnih sestara do same seljačke bune.
Međutim, uprkos brojnim istorijskim događajaima koje obuhvata Stobneov film je nepogrešivo fokusiran na Boylea i kroz njegovu priču odlično prikazuje rasulo koje je vladalo u detabilizovanoj zemlji čijoj su nevolji znatno pomogle i razne američke intervencije. Stone dobija veliku pomoć od Roberta Richardsona, nesumnjivo jednog od najvećih DPjeva u istoriji, koji vrlo dobro artikuliše poludokumentaristzički stil uspevajući da unutar njega plasira i istinski spektakl.
SALVADOR je izvanredan film kome se čak ne može spočitati ni crno-beli pogled na svet jer postoje scene u kojima Stone problematizuje i ponašanje revolucionara u trenutku kada se nađu u poziciji da presuđuju.
* * * 1/2 / * * * *
U svakom slučaju, Stone iako vodi svog junaka, fikcionalizovani verziju poznatog novinara Richarda Boylea kroz sve ključne događaje vezane za građanski rat u Salvadoru, od ubistva kardinala Romera, o kome je kasnije snimljen film sa Raul Juliom, preko ubistva i silovanja američkih časnih sestara do same seljačke bune.
Međutim, uprkos brojnim istorijskim događajaima koje obuhvata Stobneov film je nepogrešivo fokusiran na Boylea i kroz njegovu priču odlično prikazuje rasulo koje je vladalo u detabilizovanoj zemlji čijoj su nevolji znatno pomogle i razne američke intervencije. Stone dobija veliku pomoć od Roberta Richardsona, nesumnjivo jednog od najvećih DPjeva u istoriji, koji vrlo dobro artikuliše poludokumentaristzički stil uspevajući da unutar njega plasira i istinski spektakl.
SALVADOR je izvanredan film kome se čak ne može spočitati ni crno-beli pogled na svet jer postoje scene u kojima Stone problematizuje i ponašanje revolucionara u trenutku kada se nađu u poziciji da presuđuju.
* * * 1/2 / * * * *
No comments:
Post a Comment