Pogledao sam Ole Bornedalov FRI OS FRA DET ONDE i reč je o priličnom promašaju posle vrlo intresantnog i vešto realizovanog KAERLIGHED PA FILM. Iako se ni za FRI OS FRA DET ONDE ne može reći da je slabo realizovan, niti sasvim lišen zanimljivosti, čini se da se kroz ceo film Bornedal bori sa pokušajima da oneobiči jednu vrlo jednostavnu gotovo rudimentarnu priču i to pokušava da uradi na svim nivoima, od uvođenja naratora koji ruši "četvrti zid" pa sve do formalnih detalja vezanih za prikazivanje protoka vremena i sl. pa sve do fotografije sa izrazito stilizovanim kolorom koji ne funkcioniše, sličnu u VIKARENu, i interesantnim stylish pokretima kamere koji su najbolji deo filma. Uprkos tome što je preterao na polju osvetljenja, Dan Laustsen je u ostalim domenima isporućio jako kvalitetnu fotografiju i to je jedan od aduta filma.
Ono što je najneobičnije u ovom inače dosta konvencionalnom filmu ispod flashy površine jeste to što je mentalitetski ovaj film bliži balkanskim filmskim tradicijama nego danskim. FRI OS FRA DET ONDE liči na nezvanični rimejk LISICA Krste Papića i ima nekih upadljivih sličnosti naročito u završnici, a scena destruktivnog seoskog veselja po svojoj frenetičnosti podseća dosta na Kusturicu ili Paskaljevića. U izvesnom smislu balkanizacija Danske je prisutna u filmovima njihovih autora još od Refnovih PUSHERa, naročito trećeg dela, ali ovo je po prvi put da se ne samo balkanska sudbina i mentalitet, već i kinematografska tradicija javljaju kao agens u danskom filmu.
Balkanski kredibilitet daje i činjenica da se film vrti oko junaka iz Bosne, Alena, kog igra Bojan Navojec, inače hrvatski glumac, nedavno smo ga gledali u filmu NEKA OSTANE MEĐU NAMA Rajka Grlića. On je naravno tretiran kao uljez, plemeniti divljak, nesposoban da prevaziđe svoju ratnu traumu i snađe se u danskim okolnostima.
Odgovor danskog društva na njega je predvidljiva. Neki među njima reaguju rasistički, i to su oni sa margine. Obrazovaniji reaguju naravno sofistikovano i u duhu ljudskih prava a pred kraj se Bornedal dosta eksplicitno opredeljuje da publici kaže kako a) istini nije jednostavna b) ceo sukob proističe iz klasnih tenzija i libidinalne ekonomije. U tom smislu, ideologija filma FRI OS FRA DET ONDE je jasna ali i mehanički izložena.
FRI OS FRA DET ONDE je film čiji se šavovi vide. Bornedal nije uspeo da spoji elemente kojima se služio u ubedljivu celinu. Otud je film stilski nekonzistentan, sa velikim padovima u ritmu i mnogim lutanjima na planu vođenja priča. Ipak, reč je o zanimljivom naslovu za one koje zanimaju tokovi evropskog filma i pozicije Balkana u svemu tome.
* * / * * * *
Ono što je najneobičnije u ovom inače dosta konvencionalnom filmu ispod flashy površine jeste to što je mentalitetski ovaj film bliži balkanskim filmskim tradicijama nego danskim. FRI OS FRA DET ONDE liči na nezvanični rimejk LISICA Krste Papića i ima nekih upadljivih sličnosti naročito u završnici, a scena destruktivnog seoskog veselja po svojoj frenetičnosti podseća dosta na Kusturicu ili Paskaljevića. U izvesnom smislu balkanizacija Danske je prisutna u filmovima njihovih autora još od Refnovih PUSHERa, naročito trećeg dela, ali ovo je po prvi put da se ne samo balkanska sudbina i mentalitet, već i kinematografska tradicija javljaju kao agens u danskom filmu.
Balkanski kredibilitet daje i činjenica da se film vrti oko junaka iz Bosne, Alena, kog igra Bojan Navojec, inače hrvatski glumac, nedavno smo ga gledali u filmu NEKA OSTANE MEĐU NAMA Rajka Grlića. On je naravno tretiran kao uljez, plemeniti divljak, nesposoban da prevaziđe svoju ratnu traumu i snađe se u danskim okolnostima.
Odgovor danskog društva na njega je predvidljiva. Neki među njima reaguju rasistički, i to su oni sa margine. Obrazovaniji reaguju naravno sofistikovano i u duhu ljudskih prava a pred kraj se Bornedal dosta eksplicitno opredeljuje da publici kaže kako a) istini nije jednostavna b) ceo sukob proističe iz klasnih tenzija i libidinalne ekonomije. U tom smislu, ideologija filma FRI OS FRA DET ONDE je jasna ali i mehanički izložena.
FRI OS FRA DET ONDE je film čiji se šavovi vide. Bornedal nije uspeo da spoji elemente kojima se služio u ubedljivu celinu. Otud je film stilski nekonzistentan, sa velikim padovima u ritmu i mnogim lutanjima na planu vođenja priča. Ipak, reč je o zanimljivom naslovu za one koje zanimaju tokovi evropskog filma i pozicije Balkana u svemu tome.
* * / * * * *
No comments:
Post a Comment