Pogledao sam AN ADVENTURE IN SPACE AND TIME Marka Gatissa, BBCjev televizijski film o nastanku serije DOCTOR WHO, pripremljen za pedesetu godišnjicu od nastanka serije.
U dva dana sam gledao dva odlična rediteljska rada koja potpisuje britanski veteran Terry McDonough, prvo pilot za THE EXPANSE a zatim i AN ADVENTURE IN SPACE AND TIME. Sve je to na neki način deo jednog televizijskog kontinuiteta naučne fantastike. AN ADVENTURE IN SPACE AND TIME prikazuje same početke SFa na britanskoj televiziji i ulazak ovog do tada prezrenog žanra na BBC.
McDonough je uspeo da napravi pravo televizijsko remek-delo na bazi duhovitog i solidno dokumentovanog scenarija Marka Gatissa, stavivši akcenat na ličnosti kojima se bavi i pretvarajući ih u punokrvne likove. Pored same priče o seriji DOCTOR WHO, ovo je istovremeno i priča o proboju SFa na BBC ali i o afirmaciji Verity Lambert čuvene britanske televizijske producentkinje kojoj je ovo bio prvi posao i podrazumevao je prevazilaženje raznih predrasuda, naročito u uštogljenoj instituciji kao što je BBC.
Jessica Raine je izvanredna u ulozi Verity Lambert i uspeva da se nametne kao nosilac priče uz solidnu igru Sache Dhawana u ulozi doajena britanske televizije režije Warrisa Husseina, tada takođe praktično debitanta.
Druga vizura iz koje se sagledava nastanak DOCTOR WHOa jeste William Hartnell, glumac koji je igrao prvog Doktora, praktično do iznemoglosti i njegova bolest je ne samo fino zaključenje za ovu priču već i objašnjava motiv doktorove regeneracije koja će postati ključno obeležje serijala i objasniti njegovu višedecenijsku vitalnost, izraženu i kroz smene glumaca.
Gatiss se izvanredno snalazi kao scenarista, i rekao bih da mu ovaj posao možda i bolje ide od glumačkog. AN ADVENTURE IN SPACE AND TIME donosi nekoliko izvanrednih scenarističkih rešenja, naravno dopunjenih McDonoghovom izvanrednom realizacijom. U svakom slučaju, nema sumnje da je sama tema izuzetno inspirisala autore ovog televizijskog filma, i on spada među vrhunske primere BBCjevih priča o vlastitoj istoriji koje sve češće pravi u poslednje vreme.
Osnovni kvaliteti scenarija su pre svega baziranje prikaza istorijata na odnosima među likovima, i vrlo vešto plasiranje bitnih istorijskih detalja. U rediteljskom pogledu, pored akcenta na glumu, značajno je i maštovito poigravanje svim onim kreativnim mogućnsotima koje otvara tema televizije i DOCTOR WHOa sama po sebi.
U tim okolnostima, čak i poentiranje kada se kraj Hartnella pojavi Matt Smith deluje vrlo umesno i nimalo patetično.
No comments:
Post a Comment