Pogledao sam SMYK Zbyneka Brynycha, jednog od rodonačelnika čehoslovačkog Novog talasa. Ovo je film iz 1960. godine u kome se na vizuelno vrlo ekspresivan način kombinuju špijunski film i uticaj francuskog Novog talasa. Brynych se od Francuza upravo i razlikuje po tome što mu je film vizuelno ekspresivniji, ali i znatno diskretniji u društvenoj kritici koja je doduše vrlo jasna.
Brynychov film govori o Čehu koji je prebegao u Nemačku gde počinje da radi kao špijun. Kada doživi saobraćajnu nesreću, lice mu je unakaženo i vraćaju ga u Čehoslovačku pod novim imenom. U Čehoslovačkoj pored svoje, krajnje mcguffinske špijunske misije, odlučuje da obiđe i bliske ljude koje ne poznaje, nekadašnju suprugu, sina koji ga ne prepoznaje i majku.
Koliko god ova priča zvučala melodramski i konkretno, u Brynychovoj egzekuciji je vrlo oneobičeno, dato kroz niz oniričnih scena, i sa kumulativnim efektom serije scena. Koliko god bežao od konvencionalne naracije, Brynych ipak ne može pobeći od svog vrlo stamenog vizuelnog rukopisa koji se na kraju nameće i kao najtrajnija vrednost ovog zanimljivog filma.
* * 1/2 / * * * *
No comments:
Post a Comment