Reprizirao sam DJANGO, film po kome je Sergio Corbucci prevashodno poznat i sa kojim je ostavio najznačajniji trag na istoriju popularne kulture. Nažalost, ovo je zbilja minoran Corbuccijev rad u domenu špageti vesterna, premda naravno kao stavka u filmografiji ne može biti smatran beznačajnim. Srećom, uspeh ovog filma iz 1966. godine koji ne samo da je započeo serijal DJANGO filmova već je uspostavio i čitav DJANGO brend, nije hendikepirao Corbuccija i on samo dve godine kasnije snima znatno zrelije filmove.
DJANGO tek u tragovima donosi neka od Corbuccijevih obeležja, a to je recimo insistiranje na prirodnim nepogodama kao na miljeu u kome se priča dešava, ali osim blata u koje su junaci umuljani, DJANGO na nivou produkcionog dizajna deluje grozno.
S druge strane, nema ni traga o zanimljive karakterizacije ili socijalnog realizma koji je provejavao u Corbuccijevim značajnijim vesternima. Ipak, u određenom smislu, ovaj film se mora pažljivo sagledavati jer je uspostavio svojevrsni standard u svoje vreme.
* * / * * * *
DJANGO tek u tragovima donosi neka od Corbuccijevih obeležja, a to je recimo insistiranje na prirodnim nepogodama kao na miljeu u kome se priča dešava, ali osim blata u koje su junaci umuljani, DJANGO na nivou produkcionog dizajna deluje grozno.
S druge strane, nema ni traga o zanimljive karakterizacije ili socijalnog realizma koji je provejavao u Corbuccijevim značajnijim vesternima. Ipak, u određenom smislu, ovaj film se mora pažljivo sagledavati jer je uspostavio svojevrsni standard u svoje vreme.
* * / * * * *
No comments:
Post a Comment