Sinoć sam reprizirao SEVEN DAYS OF MAY John Frankenheimra. Voleo sam ovaj film kao dete, a u međuvremenu sam pogledao brojne rimejkove i ripoffove. Toliko puta je formula koju donosi ovaj roman & film korišćena da sam Frankenheimerov original danas deluje kao jedna od najtrošenijih matrica u savremenom Holivudu.
I baš zato više ni nemam realnu sliku o kvalitetu ovog filma pošto je njegov značaj nesporan i svakodnevno se pojavi nešto što me podseti na to. Kao što gledanje pojedinih filmova obesmisle brojni epigoni, tako ponekad procenjivanje nekih filmova obesmisle.
Ipak, hm, verovatno je dobar pošto u protivnom ta koncepcija ne bi zaživela, zar ne?
I baš zato više ni nemam realnu sliku o kvalitetu ovog filma pošto je njegov značaj nesporan i svakodnevno se pojavi nešto što me podseti na to. Kao što gledanje pojedinih filmova obesmisle brojni epigoni, tako ponekad procenjivanje nekih filmova obesmisle.
Ipak, hm, verovatno je dobar pošto u protivnom ta koncepcija ne bi zaživela, zar ne?
No comments:
Post a Comment