Pogledao sam DIVLJE SEME Kokana Rakonjca, snimljeno po scenariju Žike Lazića koji je, kako već rekoh, pre nego što je posle spao na to da piše SELJAKE bio vrlo relevantan scenarista. DIVLJE SEME bi se najpre moglo porediti sa POHODOM Đorđa Kadijevića sa kojim deli vrlo mračnu atmosferu seoskog života i priču o jednom otpadniku koji se u tom svetu snalazi koristeći se nasiljem. Ipak, DIVLJE SEME je jednostavnije u svom izrazu, dosta je slično nekom mračnom vesternu tipa HIGH PLAINS DRIFTER a osvetnički/psihopatski pohod glavnog junaka ima u sebi dosta simbolike koja se može povezati i sa širim aspektima društvene kritike, kako prošlog, tako i sadašnjeg sistema. Rakonjac se smatra velikim autorom jugoslovenskog urbanog filma pa je tim pre zanimljivo ga kako se snalazi u ambijentu sela.
U vizuelnom smislu, Rakonjac je i dalje prvoligaš, ali se bez urbanih lokacija drugačije ponaša, jednostavnije kadrira, kadrovi traju duže i pokreti kamere imaju više epskog zamaha, odnosno ima više krana nego fara. Isto tako, ako je PRE ISTINE jedan od najefektnije snimanih filmova sa upotrebom donjeg rakursa, u DIVLJEM SEMENU ima više gornjeg rakursa iako upotreba tih rešenja nije ekscesivna kao izvesni delovi rediteljskog postupka u PRE ISTINE.
Ljuba Tadić je potpuni bad ass u glavnoj ulozi, ubedljivi man of few words koji nema problema da ubedljivo plasira vrlo old school monolog, i njegova glumačka karijera iz poznih godina kada se više bazirao na govoru, dubokom glasu i sl. činila je da malo zaboravimo na to koliko je on fizički bio impresivan leading man. Upravo uovom periodu Ljuba je mogao da se opiše kao jugoslovenski Richard Harris, ubedljiv glumac izuzetne ekspresivnosti koja može da bude i starinska ali i moderna, ispraćena sjajnim fizičkim izgledom. Tadić nosi film i daje svom liku posebnu dimenziju na granici između savršene bistrine, moralne superiornosti i čistog ludila.
Jelena Žigon je ekstremno sexy, Jagoda Kaloper-style u ulozi žene čije transgresije motivišu junakovo psihopatsko ponašanje.
Poređenje sa vesternom ne znači da je reč o akcionom filmu iako Rakonjac donosi nekoliko izuzetno efektnih ubistava. Ali, atmosfera i efkiasnost izlaganja priče svojstveni vesternu se osećaju. Jedan od razloga je to što je reč o ruralnoj sredini koja je nesporno srpska ali je njena lokalizacija vrlo svedena i atmosfera podseća na imaginarne teritorije svojstvene vesternu.
* * * / * * * *
U vizuelnom smislu, Rakonjac je i dalje prvoligaš, ali se bez urbanih lokacija drugačije ponaša, jednostavnije kadrira, kadrovi traju duže i pokreti kamere imaju više epskog zamaha, odnosno ima više krana nego fara. Isto tako, ako je PRE ISTINE jedan od najefektnije snimanih filmova sa upotrebom donjeg rakursa, u DIVLJEM SEMENU ima više gornjeg rakursa iako upotreba tih rešenja nije ekscesivna kao izvesni delovi rediteljskog postupka u PRE ISTINE.
Ljuba Tadić je potpuni bad ass u glavnoj ulozi, ubedljivi man of few words koji nema problema da ubedljivo plasira vrlo old school monolog, i njegova glumačka karijera iz poznih godina kada se više bazirao na govoru, dubokom glasu i sl. činila je da malo zaboravimo na to koliko je on fizički bio impresivan leading man. Upravo uovom periodu Ljuba je mogao da se opiše kao jugoslovenski Richard Harris, ubedljiv glumac izuzetne ekspresivnosti koja može da bude i starinska ali i moderna, ispraćena sjajnim fizičkim izgledom. Tadić nosi film i daje svom liku posebnu dimenziju na granici između savršene bistrine, moralne superiornosti i čistog ludila.
Jelena Žigon je ekstremno sexy, Jagoda Kaloper-style u ulozi žene čije transgresije motivišu junakovo psihopatsko ponašanje.
Poređenje sa vesternom ne znači da je reč o akcionom filmu iako Rakonjac donosi nekoliko izuzetno efektnih ubistava. Ali, atmosfera i efkiasnost izlaganja priče svojstveni vesternu se osećaju. Jedan od razloga je to što je reč o ruralnoj sredini koja je nesporno srpska ali je njena lokalizacija vrlo svedena i atmosfera podseća na imaginarne teritorije svojstvene vesternu.
* * * / * * * *
No comments:
Post a Comment