Pogledao sam MY NAME IS BILL W. Daniela Petrieja, biografski TV film o osnivaču Alcoholics Anonymousa. James Woods igra Bill wilsona a James Garner koji je producirao film Dr Boba koji ga je inspirisao da započne ovaj support group. Film je dosta čudno postavljen, u prva dva čina se bavi Billovim sunovratom u svet alkoholizma i nemogućnošću da se izleči. Doduše, moramo imati na umu da je on osnovao AA još 1935. godine kada bolesti zavisnosti još uvek nisu bile u dovoljnoj meri prepoznate i metodi lečenja nisu bili razvijeni. U tom smislu, Bill Wilson je kao intuitivan poslovni čovek prepoznao da zapravo alkoholičari nikada ne prestaju da budu robovi navike i da treba da se povežu međusobno i da želju za pićem ubijaju razgovorima o iskustvima koja su im poremetila i uništila život.
Naravno, fascinantno je kako je Bill W. bez ikakvog formalnog medicinskog obrazovanja pronikao u suštinu problema i na određeni način prevazišao tadašnje poznavanje ovakvih metoda odvikavanja. Doduše, moramo imati u vidu da su crkve već tada postojale i bile svojevrsna support grupa za ljude sa raznim problemima. Ipak, Bill W. je napravio sekularni support group ili alkoholičarsku crkvu, kako se uzme.
Ono što je osnovni problem ovog inače solidnog i naravno jako dobro glumnljenog filma jeste to što je manji deo posvećen nastanku AA i razvijanju te mreže a mnogo više se bavi problemom osnivača. Naravno, put do toga kako čovek sam smisli metod lečenja treba prikazati, ali je osnivanje jedne takve specifične organizacije ipak zanimljivije, važnije i u krajnjoj liniji ključno da bi se istaklo po čemu se Bill W. zapravo izdvaja.
U priči o osnivanju nema gotovo nikakve drame, osnivanje je tretirano kao neka vrsta razrešenja a ne osnova priče i zato Petrie uprkos solidnim uslovima i izvrsnim glumcima propušta priliku da napravi definitivni film o ovoj temi.
Naravno, fascinantno je kako je Bill W. bez ikakvog formalnog medicinskog obrazovanja pronikao u suštinu problema i na određeni način prevazišao tadašnje poznavanje ovakvih metoda odvikavanja. Doduše, moramo imati u vidu da su crkve već tada postojale i bile svojevrsna support grupa za ljude sa raznim problemima. Ipak, Bill W. je napravio sekularni support group ili alkoholičarsku crkvu, kako se uzme.
Ono što je osnovni problem ovog inače solidnog i naravno jako dobro glumnljenog filma jeste to što je manji deo posvećen nastanku AA i razvijanju te mreže a mnogo više se bavi problemom osnivača. Naravno, put do toga kako čovek sam smisli metod lečenja treba prikazati, ali je osnivanje jedne takve specifične organizacije ipak zanimljivije, važnije i u krajnjoj liniji ključno da bi se istaklo po čemu se Bill W. zapravo izdvaja.
U priči o osnivanju nema gotovo nikakve drame, osnivanje je tretirano kao neka vrsta razrešenja a ne osnova priče i zato Petrie uprkos solidnim uslovima i izvrsnim glumcima propušta priliku da napravi definitivni film o ovoj temi.
No comments:
Post a Comment