RUNNING WITH BETO

RUNNING WITH BETO Davida Modiglianija je HBO dokumentarac o čuvenoj kampanji Beto O’Rourkea za senat koja je rezultirala time da je Teksas postao battlefield state od tipičnog Red Statea.

Ovo je HBO produkcija, dakle bias je jasan, ali film je vešto napravljen, i u principu dobro kobinuje klasičnije narativne tehnike produbljivanja detalja sa generalno opservacionim prilazom u najvećem delu,

Beto O’Rourke kao ličnost je zanimljiv utoliko što je maltene previše savršen da bi bio istinit, i na kraju zapravo možda u tome i leži ishod njegovog pokušaja da pobedi Teda Cruza. Očigledno u kritičnom trenutku kada je kampanja postala prljava nije bio spreman da uzvrati zbog svoje želi da zadrži dozu moralne superiornosti i pozicije uzora.

U tom smislu, Beto O’Rourke se može gledati kao prototipski Momak iz komšiluka koji želi da pomogne svojoj zajednivi i vrati se korenima neke idealističke politike, a može se posmatrati kao samoljubivi tip koji je gradeći sliku sebe kao uzornog političara možda pomalo i zaboravio kako biti političar.

Međutim, RUNNING WITH BETO istovremeno može proći i kao lepa slikovnica za njegove simpatizere ali i kao upoznavanje sa stanjem u američkoj politici koja je definitivno u krizi, i to na oba pola, zbog neprekidne amaterizacije na oba pola političkog spektra gde se na Trumpa odgovara drugim vidovima populizma.

Na kraju krajeva, i Beto je populista. To što njegovi stavovi nisu na prvu loptu popularni u Teksasu, ne čini ga manjim populistom u manirima, i raznim ličnim detaljima koji su samo negativ-slika Trumpa.

Otud, RUNNING WITH BETO je uzbudljiv za gledanje i zanimljiv. Ako je propaganda, neka je. Gledaocu koji koncentrisano prati i observira zajedno autorima, ipak mogu da se otvore i neki drugi slojevi Betove ličnosti i američke političke krize.