Pogledao sam THE VERDICT Dona Siegela, Warnerov B-film iz 1946. godine u kome je Siegel iskoračio iz sveta montaže u režiju. Ovo je njegov prvi celovečernji igrani film sa kojim je postigao veliki uspeh i taj naslov se danas smatra klasikom. Ipak ovaj Warnerov B-rad iz epohe u kojoj su njihove glumačke podele pravljene od ljudi pod ugovorom gde bi zvezde poput Humphrey Bogarta i Jamesa Cagneye bile okružene glumcima pod ugovorom kao što su Peter Lorre ili Sydney Greenstreet. Ovo je međutim film u kome glavne uloge igraju "epizodisti" Sydney Greenstreet i Peter Lorre, nema zvezda u ovom zanimljivom derivatu gothic horora i film noira, u kome međutim lokacije ne prestaju da bivaju artificijelne a nijedan od glumaca sem Lorrea nema naročitu snagu u interpretaciji. A kad se film svede na to da mu epizodista poput Lorrea bude najupečatljivija njuška, rezultati ne mogu biti vrhunski.
Otud je THE VERDICT važan film svog doba i bitna karika u evoluciji filmskog krimića, naročito jer je reč o ekranizaciji vrlo značajnog Israela Zangwilla, međutim nema puno da pruži savremenom gledaocu kog ova vrsta istorije ne zanima.
* * * / * * * *
Otud je THE VERDICT važan film svog doba i bitna karika u evoluciji filmskog krimića, naročito jer je reč o ekranizaciji vrlo značajnog Israela Zangwilla, međutim nema puno da pruži savremenom gledaocu kog ova vrsta istorije ne zanima.
* * * / * * * *
No comments:
Post a Comment