PORED MENE MJUZIKL je televizijski specijal napravljen kao prequel filma PORED MENE. U njemu se pojavljuje većina likova iz bioskopskog hita Stevana Filipovića, i rekonstruisana je lokacija iz prvog filma koja je u njemu igrala značajnu ulogu. Kako je ovo ostvarenje bilo namenjeno RTSu, njegova aktivistička dimenzija je umanjena ali ipak očuvana, imamo latentne znake da će dva alfa-mladića kasnije uspeti da se ostvare kao homoseksualci, kao i nekoliko situiacija u kojima se "probija četvrti zid" i junaci komentarišu da svesni kao da su likovi u programu za decu i omladinu RTSa.
Ta samosvest u sklopu sa omekšavanjem estetike izvornog filma, podsetila me je na ONCE UPON A DEADPOOL, ready made preradu filma DEADPOOL 2 u kome se ovaj R-rejtovani spektakl prepričava u formi za decu.
Tako i PORED MENE na neki način prepričava bioskopski film sa otupljenom oštricom i pravi mini-arije o svakom od glavnih likova i neki opšti konkretniji zaplet zapravo i nema. Na neki način ovaj mali prequel je kao neka vrsta televizijskog stepenika između filma PORED MENE i nastavka PORED NAS koji je je već najavljen.
Ono što međutim razlikuje DEADPOOLa i slične filmove koji razbijaju "četvrti zid" od PORED MENE je poznavanje popularne kulture. Tako u DEADPOOLu nikada ne bi dozvolili da pesme za mjuzikl napiše Čuturilo, čije pesme deluju kao da su pravljenje za neki nesnimljeni šou program iz poznih sedamdesetih, i nisu muzički dovoljno zlrele da bi se afirmisale kao kvalitet niti imaju ikakve veza sa generacijom o kojoj ovaj televizijski specijal govori.
Ova neobična odluka skupo košta PORED MENE MJUZIKL jer pored toga što nema zaokruženu priču, nema ni muzički osnov koji bi ga mogao opravdati. Otud ne čudi da je i sam RTS svestan šta je snimio pa je ovaj specijal pustio 30. decembra u podne i pustiće ga 1. januara u 10 ujutru kada ciljna grupa bude grlila WC šolju ako se uopšte vrati sa dočeka.
Nažalost, PORED MENE MJUZIKL je mogao biti zanimljiv eksces, i iskorak u produkciji RTSa ali je završio kao jedan od onih programa koje Javni servis na kraju sakriva.
Ta samosvest u sklopu sa omekšavanjem estetike izvornog filma, podsetila me je na ONCE UPON A DEADPOOL, ready made preradu filma DEADPOOL 2 u kome se ovaj R-rejtovani spektakl prepričava u formi za decu.
Tako i PORED MENE na neki način prepričava bioskopski film sa otupljenom oštricom i pravi mini-arije o svakom od glavnih likova i neki opšti konkretniji zaplet zapravo i nema. Na neki način ovaj mali prequel je kao neka vrsta televizijskog stepenika između filma PORED MENE i nastavka PORED NAS koji je je već najavljen.
Ono što međutim razlikuje DEADPOOLa i slične filmove koji razbijaju "četvrti zid" od PORED MENE je poznavanje popularne kulture. Tako u DEADPOOLu nikada ne bi dozvolili da pesme za mjuzikl napiše Čuturilo, čije pesme deluju kao da su pravljenje za neki nesnimljeni šou program iz poznih sedamdesetih, i nisu muzički dovoljno zlrele da bi se afirmisale kao kvalitet niti imaju ikakve veza sa generacijom o kojoj ovaj televizijski specijal govori.
Ova neobična odluka skupo košta PORED MENE MJUZIKL jer pored toga što nema zaokruženu priču, nema ni muzički osnov koji bi ga mogao opravdati. Otud ne čudi da je i sam RTS svestan šta je snimio pa je ovaj specijal pustio 30. decembra u podne i pustiće ga 1. januara u 10 ujutru kada ciljna grupa bude grlila WC šolju ako se uopšte vrati sa dočeka.
Nažalost, PORED MENE MJUZIKL je mogao biti zanimljiv eksces, i iskorak u produkciji RTSa ali je završio kao jedan od onih programa koje Javni servis na kraju sakriva.
No comments:
Post a Comment