NARCIS I EHO Saše Radojevića je do sada najradikalniji film koji je snimio u svom garažnom opusu, što ga samim tim čini i jednim oa najboljih. Radojević ovde kombinuje elemente klasičnog “radojevićevskog" zapleta, dakle nekakve intrige, misterije, trilera koji to nije, sa snikom opere Ane Đorđević i paralelnim tokom u kome on ekranizuje samu temu predstave kroz scene u kojima igraju Boris Vlastelica i članice grupe Repetitor.
PORODICA ostaje Radojevićev tehnički najusavršeniji film ali NARCIS I EHO od onih sirovijih nudi najinteresaniju vizuelnost jer ima dobre lokacije i efektnog protagonistu pre svega u Borisu Vlastelici.
Naravno, gluma u dijaloškim situacijama je stravično loša i segment sa Repetitorom je mogao biti vidno maštovitiji, ali sve u svemu, NARCIS I EHO je baš ono kako je i najavljen, ekranizacija opere sa dramskim delovima.
Sami snimci opere su tehnički najsporniji, deluju kao da ih je snimao počivši Art Kanal za neke svoje potrebe. U svakom slučaju, na paradoksalan način, NARCIS I EHO kroz činjenicu da ima čitav bend u glavnoj ulozi, možemo posmatrati i kao neobičan primer rokenrol filma kod nas, premda muzika Repetitora nije u prvom planu već stvaralaštvo jednog drugog autora.
* * 1/2 / * * * *
No comments:
Post a Comment