FIGHTING WITH MY FAMILY Stephena Merchanta je neobičan hibrid. Reć je o WWE biopicu koji je naravno tu da hagiografski ojača brend i stoji kao jedno od ostvarenja koja nameravaju da biografski obrade životne priče značajnih ljudi iz ovog miljeu, dočim je stilski i po temi i po ključnim kreativcima ovo zapravo britanski film.
Dakle, FIGHTING WITH MY FAMILY je na neki način ono što MCU nije uspeo da uradi dovodeći razne reditelje a WWE uspeva, a to je da razbije rukopis ne samo kroz izbor teme nego i kroz stil. Izuzev Taike Waititija u MCU, niko unutar tako velikih franšiza nije odlazio toliko daleko od određenog okvira očekivanja kao Merchant u ovom filmu.
Stephen Merchant je, kao što znamo, velikan britanske komedije, i ono što donosi ovom filmu, onaj sloj “fikcije” koji on donosi biografiji ličnosti čiji je životni izbor sportska zabava formulisana kao vrhunska fikcija, jeste upravo britanski humor. Dok Florence Pugh u ulozi legendarne rvačice Paige još i mora da prođe character arc svojstven svakom konvencionalnom sportskom biopicu, onda su njeni roditelji koje igraju Nick Frost i Lena Headey tipičan društveni talog iz britanske komedije, sirov, pomalo pokvaren ali pun ljubavi. Ceo britanski deo Merchant tretira kao britcom, negde na ničijoj zemlji između televizije i filma ali srećom pretežući na stranu bioskopa.
Sam uspon glavne junakinje je naravno “američki” i delom se dešava u Americi i Merchant uspeva da dobro uklopi taj američki segment u kome je generalno manje ubedljiv kada nisu u kadru The Rock koji igra samog sebe i Vince Vaughn koji igra WWE skauta i kouča koji muštra Paige kroz NXT program.
Vaughn je prava solucija za tu rolu jer on upravo ume da napravi balans između komedije i realističke američke glume, igranja sa punim ubeđenjem i emotivnim rasponom, i on zapravo predstavlja tu ključnu sponu koja zaokružuje Merchantov film.
Stoga, FIGHTING WITH MY FAMILY je film sa jakim autorskim pečatom i fanovi Stephena Merchanta neće biti razočarani. Ovo je film sa integritetom autorskog filma i to je vrlo zanimljivo ako imamo u vidu kako je sigurno ušuškan ne samo u milje WWE već u njegov imaginarij kao brenda.
Svakako da je Florence Pugh glavni deo ovog showa, ali već pomenuta autorska atipičnost filma, pa konačno i sve ove sporedne karike koje čine celinu zapravo pomažu da njena uloga bude deo nečega što na kraju ipak nije samo by the numbers sportski biopic, odnosno da izgleda kao da nije.
Odluka WWE da pokene biografske projekte o svojim velikanima predstavlja novu fazu u okvirima tog brenda je su njihovi prvi filmovi imali pre svega svrhu da od rvača naprave glumce. Sada od rvača prave respektabilne filmske likove, ali za sada još uvek ne odustaju od fikcionalizacije što je vrlo zanimljivo.
Merchant svakako nije reditelj od kog se može očekivati visoka estetizacija borbi, ali se na kraju od njega dobila jedna specifična stilizacija života.
* * * / * * * *
No comments:
Post a Comment