Pogledao sam ANOCHECE EN LA INDIA Cheme Rodrigueza, priču o ostarelom hipiku koji je ostao nepokretan od nekog degenerativno pokušaja i želi da ode da se eutanazira u Indiji, poprištu njegovih najlepših sećanja iz mladosti i njegovom odnosu sa rumunskom negovateljicom koja ga prati na tom putu sa namerom da ga spreči u tom naumu.
Chema Rodriguez uzima ovu premisu koja obećava sentimentalnost i pravi melodramu sa likovima koji za početak ne pobuđuju sažaljenje što je ogroman plus. Sam glavni junak je džangrizavi, ogorčeni luzer sa kojim se gledalac identifikuje mimo nevolje u kojoj se našao. Junak je pre svega autsajder koji je došao do kraja svog biološkog puta, pre nego lik koji treba da izmami suze.
Isto važi i za rumunsku negovateljicu koja jeste žrtva tranzicije u Istočnoj Evropi ali se nimalo ne ponaša kao žrtva.
Kada se toj dobroj karakterizaciji doda vrlo ozbiljna fotografija Alexa Catalana i vrlo konkretan prikaz “telesnosti” koji prati ceo film, rezultat je film koji istovremeno uspeva da bude ono što se namerio - a to je priča o životu koji gubi smisao, ali i da svoju emotivnost ne crpi a priori iz postavke već iz razvoja događaja.
* * * / * * * *
No comments:
Post a Comment